Pewnego dnia spotkały się cztery panie i zaczęły snuć bardzo pesymistyczne rozważania na temat starości, jako że wszystkie miały bliskie osoby w zaawansowanym wieku, wiedziały, że  starość może być smutna i uciążliwa. Zaczęły się więc  zastanawiać, jak samemu uniknąć przykrego losu, pozostać jak najdłużej aktywnym i samodzielnym. No i wymyśliły! Założyły Uniwersytet Trzeciego Wieku. Oczywiście nie było to takie proste. Najpierw trzeba było zapoznać się z zasadami działania tej instytucji, nawiązać kontakt z kimś, kto już działa w takim stowarzyszeniu, a także zorientować się, czy w ogóle będzie zainteresowanie w Lipnie tą formą aktywności społecznej. Okazało się, że są ludzie chętni do pracy i bardzo spodobał im się pomysł utworzenia UTW. Powołano więc Zarząd, Radę Programową, Komisję Rewizyjną, zarejestrowano Stowarzyszenie w sądzie i … już nie było odwrotu! Największym problemem było pozyskanie wykładowców do prezentacji ciekawych wykładów( Lipno nie jest ośrodkiem uniwersyteckim), ale dzięki zaangażowaniu różnych osób, udało się w ciągu roku przeprowadzić 11 ciekawych wykładów z różnych dziedzin nauki. Uruchomiono zajęcia warsztatowe z zakresu obsługi komputera, lektoraty języka angielskiego, zajęcia ruchowe , aerobik wodny, warsztaty psychologiczne. Słuchacze chętnie uczestniczą we wszystkich formach zajęć, jeżdżą na organizowane wycieczki . Cztery panie już się nie martwią, że nie będą miały się czym zająć, wprawdzie są jeszcze czynne zawodowo, ale mają też czas, by angażować się w działalność społeczną, czują się potrzebne, zwłaszcza gdy widzą zadowolone twarze seniorów. Poza tym mają obok siebie wiele życzliwych osób, które je wspierają, władzom miasta i powiatu leży również na sercu los pokolenia, które wchodzi w trzeci wiek. Dlatego UTW to nie sezonowa działalność kilku osób, ale inicjatywa, która ma przed sobą przyszłość.